Gisterenavond hadden we Elin op bed gelegd. Meestal brabbelt ze nog vrolijk een half uur en dan gaat ze slapen.
Nadat ze 5 minuten op bed lag begon ze te huilen, te huilen! Helemaal in paniek!!!
Ik ging snel naar boven en ze zat in haar bedje. Met haar fopspeen in haar ene handje (anders kun je niet goed huilen, met tut in je mond...) en het andere handje naar me uitgestrekt. Ze keek naar d'r eigen hand en begon nóg harder te huilen.
Ik kijken, wat bleek: IEKS EEN HAAR!!!!!
gekke meid!
Dit is de persoonlijke pagina van Elin Mieke Johanna Maria Klerks en zal worden bijgehouden door mijn ouders Ruud en Anke Klerks. Ze zou het leuk vinden als je een berichtje achter laat!
donderdag 12 augustus 2010
vrijdag 6 augustus 2010
Eikels en bos-elfjes
Vandaag zijn Elin, mama en Sora lekker naar de bossen geweest. In het begin was het niet zo leuk. Haar fopspeen moest in de auto blijven en toen we verder liepen kreeg ze daarom een driftbui en ging op het zand liggen. Na 100m keek ze nog steeds om, naar waar de auto stond en zei ze zielig: oetsie boetsie bahhh (dat betekend " ik wil mijn tutje" op z'n Elin's)
Gelukkig was ze daarna wat afgeleid door een koekje en wat drinken! Halverwege het koekje, gaf ze het koekje aan de hond. Die hem natuurlijk zeker wel wilde hebben... Dus Elin brullen dat ze haar koekje kwijt was... Tja, moet je hem ook niet aan Sora geven... Nou, daar ging ons wandelingetje... Dacht ik, totdat: Elin een eikel vond! Toen was het feest:
Gelukkig was ze daarna wat afgeleid door een koekje en wat drinken! Halverwege het koekje, gaf ze het koekje aan de hond. Die hem natuurlijk zeker wel wilde hebben... Dus Elin brullen dat ze haar koekje kwijt was... Tja, moet je hem ook niet aan Sora geven... Nou, daar ging ons wandelingetje... Dacht ik, totdat: Elin een eikel vond! Toen was het feest:
Hilarisch park Hilaria
De eerste keer naar de kermis. Wow wat een lampjes, en muziekjes en mensen... pff je wordt er duizelig van. Waar Elin ook erg duizelig van werd: het spiegeldoolhof. Papa stond aan 1 kan de muur en Elin aan de andere kant... dus wat doet Elin: TOK! Tegen het glas aan. TOK, tegen de andere wand aan. TOK, hey, nou een wand? BOEM........ WHEHHH!! Toen was het genoeg, Elin was verdwaald. Zielig meisje... Toen we eruit gingen en buiten waren was ze nog steeds met haar handjes naar voren aan het lopen, misschien dat er buiten ook nog een glazen/spiegelwand staat.... haha.
Daarna lekker met mama in de vliegtuigjes... Tja, mama is toch ietsje ouder en groter dan de gemiddelde gebruiker van deze atractie...
Gelukkig is papa ook een maatje te groot... maar gezellig was het zeker!!!
Abonneren op:
Reacties (Atom)
